Trudnosc kontaktów nieraz wystepuje razem z nienasycona ich zadza i moze sie przerodzic w istna parodie towarzyskich stosunków

Trudność kontaktów nieraz występuje razem z nienasyconą ich żądzą i może się przerodzić w istną parodię towarzyskich stosunków. Trzeba bowiem odróżnić ludzi, dla których trudny jest pierwszy krok, od tych, którzy łatwo nawiązują kontakt pozorny, ale nie umieją utrzymać go, a tym bardziej rozwinąć. Żywiołem ich jest szybki ruch po powierzchni. Lubią się witać, tylko że po entuzjastycznym jak się masz szybko następuje muszę już lecieć. Lubią zawierać nowe znajomości, bo nowość podnieca ich i pobudza do żywszych gestów i głośniejszych dźwięków, ale czy to z braku inteligencji i kultury, czy z nadmiaru nerwicowej ruchliwości nigdy nie pogłębiają rozmowy i rzadko zacieśniają znajomość. Choć wielu nieśmiałków zazdrości im rozpędu, to jednak oni sami nie znajdują zadowolenia. Trudność zaspokojenia potrzeby kontaktu pochodzić może z rodzaju rozpieszczenia. Ubóstwiany jedynak nie musiał we wczesnym dzieciństwie starać się o nawiązywanie stosunków, bo miał ich pod dostatkiem, może zbyt wiele, w rezultacie nie rozwinął odpowiedniej umiejętności i w pierwszym zetknięciu z obcym światem, np. pierwszego dnia w szkole, poczuł się boleśnie samotny i bezradny; obojętność nowego środowiska, w którym nikt indywidualnie i intensywnie nim się nie zajął, była pierwszym wstrząsem, a może nieudolne i nieudane próby kontaktu – drugim. To dosyp na zalążek kompleksu z wewnętrznych przyczyn na pierwszym miejscu widnieje egocentryzm, brak zainteresowania innymi, ich przeżyciami, troskami, myślami. [hasła pokrewne: nebulizator dla niemowląt, rozwój psychomotoryczny dziecka, yorkshire terrier olx ]